Była godzina 14, zaś na zewnątrz pogoda dopisywała. Karczma Fairy Tail jak zawsze tętniła życiem, tu coś wybuchło... Tu coś się rozbiło... A mistrza Mikaboshiego nie widu, nie słuchu! Piękny wodny mag, zdecydowała się wziąć kojeną misję, widać, spodobały jej się misje ze zwierzętami! Dlaczegóż? Ponieważ znowu jej uwagę zwrócił jakiś cyrk! Zrywając kartkę, młoda kobieta przygotowała się do podróży najlepiej jak potrafiła, wtedy do karczmy wszedł mistrz, znowu to krzycząc na swoich podopiecznych, coś mówił o zniszczeni miasta? Whatever! Sayuri wspominając o przygodzie z panem knurem rusza na stację kolejową. Po drodze pozdrawiają ją ludzie z Magnoli a najbardziej dzieci. W końcu mag to coś niesamowitego! Zaczęły podbiegać do Sayuri wypytując ją o misje, walki a co najważniejsze magieee! Cóż zamiast 5 minut, kobieta szła 20, ahhh te dzieci! Na stacji jej uwagę przykuła grupka ludzi ubranych w czarne płaszcze z kapturami. Jeden drapiąc się ukazał lśniącą stal... Czyżby coś tu się działo?

Zakapturzeni ludzie nagle ucichli, kiedy zbliżyła się do nich owa kobieta. Spojrzeli na nią spod łba, nie podobało im się te nachalne spojrzenie kobiety. Dopiero jak się oddaliła powrócili do swoich rozmów przyciszonym głosem. Nie minęło parę minut kiedy Megumi wstała i znowu ruszyła do mężczyzn. Kiedy się odezwała jeden z nich wyszedł na przeciwko niej i syknął:
Może tak może nie, nie interesuj się tak panienko!
Rozglądając się pilnie na boki, odczekał z ręką pod płaszczem, najwidoczniej na mieczu aż kobieta odejdzie od nich. Kiedy Megumi odwróciła się ujrzała niskiego człowieka w czarnym garniturze, z cylindrem oraz okularami. Machnął w jej stronę, dając do zrozumienia aby się zbliżyła.
Witam. Zwą mnie Regulus Mediumus Gasus. Usłyszałem, że interesuję cię turniej magiczny, czyżbyś była magiem, który zaakceptował naszą prośbę? Jeśli tak prosze mi pokazać swój znak!
Ton mężczyzny był nieprzyjemny jak i wywyższający się. Niecierpliwie puknął się w nadgarstek jakby miał tam zegarek.
No! Panno czas to pieniądz!

Niski mężczyzna podniósł wzrok, była od niego wyższa o głowę, co go lekko irytowało. Podniósł brew do góry, czując, że irytacja rośnie.
A więc PANNO Megumi... Ogłoszenie mógł wziąść KAŻDY! Skąd mam teraz mieć pewność, że nie jesteś szpiegiem CO!? HE?! No właśnie! Już i tak mamy mnóstwo spóźnień, pociąg odjeżdża za 3 minuty, proszę się decydować!
Odwrócił się na pięcie po czym mamrocząc coś pod nosem zaczął iść w stronę wagonu. Można było usłyszeć jego słowa ''Co za młodzież, myślą, że tak łatwo nas oszukać!''
Zakapturzonych ludzi bardzo zainteresowała chyba ta rozmowa, ponieważ 3 z nich ruszyło za człowiekiem w garniturze, reszta czyli 6 została przyglądając się kobiecie.

Ostatnio edytowany przez Anduril (2013-09-24 17:12:23)

Remus wyglądał jakby zaraz miał wybuchnąć, dopiero po chwili się opanował. Dodał tylko po cichu *Kobiety...*
Kiedy pociąg ruszył on wycelował w nią palcem.
Dobrze! Jednak każę mieć na ciebie oko najsilniejszym magom rady! Jeśli  zrobisz coś co wzbudzi nasze podejrzenia zostajesz wydalona, lub coś gorszego...
Po tych słowach zerknął na 3 mężczyzn którzy siedzieli 2 przedziały za nimi. Uniósl lekko brew jednak się nie odezwał. Zza garnituru wyjął małą książeczkę, którą zaczął czytać. Po 20 minutach jazdy wszedł kontroler biletów, zatrzymał się przy nich, Remus wyjął swój bilet i podał go kanarowi. Ten tylko podziękował i zwrócił się do Megumi.
A pani bilet?

Dziękuję bardzo...
Odrzekł pan kontroler po czym odszedł. Remus ze zdziwieniem patrzył na odgrywaną scenkę, po czym wyjął zza kieszeni 2 bilet.
Zabawne, gdyż on był dla ciebie...
Ze złowieszczym uśmieszkiem wrócił do książki. Jechali tak przez kolejne 2 godziny aż w końcu trafili do jakiejść nieznanej Megumi miejscowości. Nie miała nawet tabliczki, zas gdy wyszli na stacji czekało 5 strażników, w kolczugach, długich tunikach, włóczniach oraz tarczach. Kiedy ujrzeli 2 ludzi, od razu ustawili się na baczność, po czym skierowali się za człowiekiem. Z pociągu kiedy dzrwi miały się zamykać wyskoczyła owa 3 zakapturzonych postaci i jakby nigdy nic zaczęli bardzo powolnym krokiem iść za strażnikami. Minutę później trafili na rozległe pole, ze sporą ilością drewnianych wozów, wszystkie były przykryte płachtami, niektóre niebezpiecznie się ruszały! Mężczyzna tylko uśmiechnął się do kobiety.
Witamy w piekle...
Po czym krzyknął na cały głos:
Ustawiać się do wyjścia! Jedziemy do Crocus!
Odwrócił się do kobiety chwilę się zastanawiając.
Cóż... Bądź na samym końcu, mamy tutaj 17 sporych wozów i 50 ludzi do obsługi, troszkę mało, więc musisz być podwójnie uważna! Jakieś pytania? Jak tak to się streszczaj za pare minut wyruszamy.

Są, 4 ludzi z magicznej rady. A teraz do roboty! Ruszamy!
Po tych słowach odwrócił się i wszedł do bogato zdobionej karety znajdującej się w środku. Minutę później cała karawana ruszyła naprzód, zaś kiedy Megumi rozejrzała się, trzech zamaskowanych mężczyzn zniknęło z pola widzenia... Karawana ruszyła, zaś 1 wóz nadal niebezpiecznie się kołysał na boki, jakby zaraz miał się wywrócić, żołnierze z eskorty spojrzeli na siebie z przerażeniem.
Oby tylko TO się nie wydostało...
Z zadumy zaś wyrwał ich dziwny zapach, spojrzeli w stronę zachodu, dojrzeli dym! Jednak tylko wzruszyli ramionami co ich to obchodzi?

Rezygnuje z misji.